Frost

For eit par veker sidan var det kaldt. Vi har mista sola for i år og derfor føles det kanskje litt ekstra kaldt når eg ser ut glaset. Det er mørkt pga at fjellet lager skygge over landskapet og frosten dekker det meste.
Vi ser såvidt at sola skin på fjelltoppane, men det hjelper ikkje oss som bur her i skyggeland. Sola gjer at det føles enda kaldare og mørkare her som vi bur...

Himmelen er blå og sola skin, men hos oss er det mørkt og kaldt.... Det er faktisk lysare hos oss når det er lettskya og sola ikkje skin gjennom skydekka. Då er dagslyset likeins overalt.

Men det er fint òg...
Når bakken og alt anna er dekka med kvite frostkrystaller.
Når ungane fryder seg, fordi det har komt noko som likner på snø, og det går såvidt an å ake og å gå på ski.

Og det er med dei kalde og mørke skuggane, som med regnet som har prega høsten... vi kan ikkje gjere noko med det. Ein kan ikkje la det plage seg, for det har inga hensikt. Ein må heller finne dei små og store lyspunkta i kvardagen. Desse tinga som vi kanskje ikkje tenker over, men som betyr så mykje.

Winter is the time for comfort, for good food and warmth, for the touch of a friendly hand and for a talk beside the fire:  it is the time for home.  ~Edith Sitwell

♥

I am grateful for the lawn that needs mowing, windows that need cleaning, and floors that need waxing because it means I have a home.  ~Author Unknown

♥